- пуалтымаш
- сущ. от пуалташ I веяние. Тӱредшаш иземаш тӱҥалмеке, Зоям вес пашашке – пуалтымашке кусарышт. «Ончыко». Когда жатва приближалась к концу, Зою перевели на другую работу – на веяние. Шукертак ужын огынал: мый тӱредмашке коштом, а тудо пуалтымашке. Й. Ялмарий. Мы давно не виделись: я хожу на жатву, а она – на веяние;
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.